Rodzaje wspinaczki:
Działalność wspinaczkową można uprawiać w bardzo zróżnicowany sposób w zależności od terenu, pory roku i własnych preferencji.
Najbardziej podstawowym jest podział na:
wspinaczkę klasyczną (możliwe są różne style) ? do przemieszczania używa się wyłącznie rąk i nóg. Sprzęt wykorzystywany jest tylko w sposób bierny ? do asekuracji;
wspinaczkę techniką sztucznych ułatwień (zwana też hakówką lub wspinaczką hakową) ? wspinanie z czynnym wykorzystaniem sprzętu do przemieszczania się. Dopuszcza się zawisanie na linie i założonych punktach asekuracyjnych, wykorzystanie ich jako stopnie i chwyty, zawieszanie na nich specjalnych ławeczek, czyli małych drabinek z kilkoma szczebelkami, po których wspinacz wchodzi wyżej i osadza kolejne punkty asekuracyjne.
Rodzaje wspinania w zależności od terenu działania:
wspinanie na sztucznych obiektach,
buildering (urban-climbing) ? wspinanie się na budynki, mosty itp.
bouldering ? wspinaczka bez asekuracji na niewysokich skałkach (slangowo buldering, baldering),
wspinaczka skałkowa,
wspinaczka piaskowcowa
wspinaczka skalna,
wspinaczka górska,
taternictwo (letnie i zimowe),
alpinizm ? w górach lodowcowych,
wspinaczka lodowa,
wspinaczka mikstowa ? styl wspinaczkowy wymagający wykorzystania technik zarówno skalnych jak i lodowych; wykorzystywany na przykład w Alpach
drytooling (drajtuling),
wspinaczka wielkościanowa (bigwall),
wspinaczka wysokościowa (himalaizm).
alpinizm podziemny ? Jednym z miejsc, gdzie można uprawiać wspinaczkę są jaskinie. Eksplorując te obiekty turystycznie można określić taką działalność alpinizmem podziemnym, turystyką jaskiniową. Działalność tego typu w celu naukowym np. poznawania jaskiń należy określać jako speleologia. Działalność tę od wspinaczki powierzchniowej wyróżnia też znacznie intensywniejsze wykorzystanie sprzętu wspinaczkowego, głównie do zjazdów i wychodzenia po linie.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wspinaczka#Rodzaje_wspinaczki
Kto może się wpinać?
Wspinaczka górska to bardzo wdzięczy sport. To dobry pomysł na aktywność fizyczną dla tych, którzy cenią sobie obcowanie z naturą. W naszym kraju mamy idealne warunki do wspinaczki wysokogórskiej - liczne szlaki w Tatrach Wysokich, czy w Sudetach zachęcają do podjęcia wysiłku. Nie trzeba być profesjonalistą, żeby zacząć przygodę z górami, ale warto pamiętać o odpowiednim przygotowaniu.
Przede wszystkim warto znać swoje słabości - nie każdy jest fizycznie zdolny do takiego wysiłku. Jeśli masz problemy z krążeniem, zbyt wysokie ciśnienie, czy problemy ze stawami - lepiej wybrać góry takie jak Beskidy, czy Bieszczady lub najpierw zacząć od umiarkowanego wysiłku. Jednak nic nie stoi na przeszkodzie, jeśli nie masz żadnych problemów ze zdrowiem, a Twoja kondycja jest dobra. Zadbaj o odpowiednio dobrane buty, o wygodny plecak, zabierz ze sobą prowiant i dodatkową kurtkę. Wybierz na początku łatwiejszy szlak i ciesz się pięknymi widokami.
Najważniejsze jest bezpieczeństwie
Lubimy góry. Spędzamy wakacje w Tatrach, czy w Sudetach, chodzimy nad Morskie Oko, czy na Orlą Perć. My, Polacy lubimy górskie krajobrazy, lubimy piesze wycieczki i wspinaczkę. Jednak jest jeden problem z tą naszą miłością do gór - bardzo często w wysokie góry wybieramy się nieprzygotowani.
To nie jest prawda, że jest bezpiecznie "z marszu" w dowolnych butach, z dowolnym plecakiem ruszyć na wysokogórski szlak. Zwłaszcza w warunkach kiedy pogoda może spłatać figla. Pamiętaj - zanim wyjdziesz w góry zwróć uwagę na bezpieczeństwo. Zwłaszcza jeżeli zabierasz ze sobą dzieci - wtedy weź także pod uwagę ich ograniczenia. Niestety, na szlakach można spotkać nieodpowiedzialnych rodziców, którzy wręcz na siłę wloką swoje zmęczone wysiłkiem dzieci.