Adresaci kartek firmowych
Kartki firmowe produkowane są z myślą o różnej wielkości firmach. Takie firmy zazwyczaj zatrudniają większą ilość pracowników, a wśród nich znajdują się osoby odpowiedzialne za przygotowywanie różnego rodzaju imprez okolicznościowych. Odbiorcami kartek świątecznych są więc firmy prowadzące działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży różnego rodzaju przedmiotów i dostosowaniem ich do potrzeb klientów.
Natomiast adresatami takich kartek pozostają poszczególni pracownicy takich firm, którzy mogą w ten sposób dowiadywać się o różnego rodzaju imprezach firmowych. Mogą oni korzystać z efektów pracy innych osób zatrudnionych w tej samej firmie i odpowiedzialnych za sprowadzanie tego rodzaju kartek.
Senefeldera ojca litografii która umożliwiała szybkie
Historia zaproszeń sięga czasów starożytnych (karty takie tworzono np. w Starożytnym Rzymie, czy Egipcie). W Średniowieczu zaproszenia przybierały dwie formy: ustną ? komunikaty takie przekazywali heroldowie. Zwyczaj ten wiązał się nade wszystko z powszechnym analfabetyzmem ?także wśród szlachty; drugą formą były zaproszenia na pergaminach (często bardzo bogato zdobione typowymi dla tego okresu iluminacjami oraz kaligrafią). Zaproszenia ślubne papierowe z czasów Średniowiecza (podobnie jak inne dokumenty) przesyłano w dwóch kopertach ? koperta zewnętrzna była niejako ochroną dla właściwej wewnętrznej. Pisane inkaustem zaproszenie dodatkowo chroniła przed rozmazaniem bibuła. Przełom w formie zaproszeń ślubnych nastąpił wraz z upowszechnieniem się druku ? a właściwie spadkiem cen i tym samym masowością wydruków, którym początek dał wynalazek A. Senefeldera, ojca litografii, która umożliwiała szybkie wykonywanie kopi druków. Technologia ta w przyszłości dała początek drukarniom offsetowym. O zaproszeniach przypominających współczesne można mówić od okresu międzywojennego (wtedy też pojawiły się pierwsze mody w zaproszeniach ślubnych w Stanach Zjednoczonych). Jednak badania filologów z Uniwersytetu w Białymstoku wykazują, że wystarczy znajomość 1200 najczęściej używanych słów w języku polskim, by móc zacząć się nim posługiwać.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zaproszenia_ślubne
V
Zaproszenia ślubne piszemy zawsze w trzeciej osobie i według zasad savoir-vivre powinno wypełniać się je czarnym tuszem ? zasada ta dzisiaj jest jednak już anachronizmem. Zaproszenia nie powinny zawierać podpisów oraz daty, a także miejsca wysłania. W górnej części karty, w pierwszym akapicie zamieszczamy informacje, o tym kto zaprasza, poniżej zwrot w stylu: mamy zaszczyt zaprosić. Kolejna linijka to imię i nazwisko osoby lub osób zapraszanych, następnie informacje o ślubie oraz ewentualnym weselu (tj. kiedy i gdzie ono się odbędzie). Na samym końcu zaproszenia zamieszczamy skrót R. S. V. P. (respondez s?il vous plait ? franc. proszę odpowiedzieć) oraz numer telefonu, aby goście mogli potwierdzić swoje przybycie lub odmówić.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zaproszenia_ślubne