odszkodowania rybnik Generalnie prawie każdy będzie potrzebował pomocy prawnej, czy obrońcę w sądzie. Niezależnie od naszej niewinności. Dlatego dobrze jest szukać: i znaleźć dobrą dla nas kancelarię.
Adwokat i wymagania zawodowe
Wymagania zawodowe
Adwokat może wykonywać swój zawód w zespołach adwokackich lub indywidualnie (także w formie handlowych spółek osobowych). Kandydat na adwokata musi ukończyć wyższe studia prawnicze, odbyć aplikację adwokacką, tj. praktykę w adwokaturze oraz zdać egzamin adwokacki. Osoby posiadające tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego w dziedzinie prawa są zwolnieni z konieczności odbycia aplikacji i zdawania egzaminu adwokackiego.
Zawód adwokata polega na świadczeniu pomocy prawnej, a w szczególności na udzielaniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami. Adwokaturę stanowi ogół adwokatów i aplikantów adwokackich. Prawo wykonywania zawodu ma tylko ten, kto został wpisany na listę adwokatów przez okręgową radę adwokacką. W Polsce wpisanych na listę jest ponad 7 tys. adwokatów.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Adwokat
Prawnik w imię prawa
Prawo powinno być równe dla każdego, niestety czasem w praktyce wszystko sprowadza się do tego, kto ma lepszego prawnika. Nie można oczywiście powiedzieć, że to jedyny czynnik, dlatego mamy też sądy, które postępują według orzeczeń, czyli według litery prawa.
Pierwszą rzeczą jaką powinien zrobić człowiek mający wątpliwości natury prawnej to kontakt z prawnikiem, jak najszybciej. Często wydaje nam się, ze w pewnej kwestii mamy rację, a jednak prawo stoi po przeciwnej stronie barykady i wtedy właśnie powinien wkroczyć nasz prawnik i wybić nam pochopne działania z głowy. Koszty, które poniesiemy korzystając z usług prawnika z pewnością będą niższe, niż ewentualne koszty sądowe, czy kary za łamanie prawa.
Sąd w Rzymie
W starożytnym Rzymie rozróżnić należy trzy okresy: monarchii, republiki i cesarstwa.
W okresie monarchii władzę sądowniczą sprawowali królowie.
W okresie republiki władzę sądowniczą (iurisdictio) sprawował konsul. Z racji tego, że konsulowie w Rzymie kierowali całym państwem w roku 367 p.n.e., by odciążyć urząd konsularny powołano urząd pretora. Pretorzy czuwali nad prawidłowym przebiegiem procesu sądowego i udzielali ochrony pozaprocesowej (np. udzielali opiekunów osobom ułomnym). Same rozstrzygnięcia zapadały przed sędziami (iudex / arbiter), którymi były osoby wybierane przez strony. W drobnych sprawach podczas targowisk spory rozstrzygali edyle kurulni.
W okresie cesarstwa następowało systematyczne odbieranie władzy sądowniczej pretorom na rzecz innych urzędników podporządkowanych hierarchicznie cesarzowi. Magistratury reprezentowały bowiem autorytet cesarza i mogły egzekwować werdykt przymusem państwowym. Dodatkowo każda sprawa mogła trafić do urzędnika wyższego stopniem drogą apelacji, a nawet do cesarza.
Nie można przecenić roli procesu rzymskiego w kształtowaniu prawa w Europie. Sądy, jakie znamy, pochodzą w prostej linii od organizacji sądownictwa w starożytnym Rzymie. Podstawą naszego postępowania sądowego jest bowiem proces rzymski, a wygląd sal rozpraw polskich sądów przejęty jest wprost od rzymskich pretorów urzędujących na forum.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Sąd