Starość- medyczny punkt widzenia. Wikipedia
Pojęcie starości w znaczeniu medycznym to ogół zmian biologicznych zachodzących w ciele człowieka (głównie zużycie narządów i zmniejszona regeneracja komórek) w wieku starszym (tzw. trzeci wiek) czyli po 60.-65. roku życia.
W okresie starości ustaje intensywne odbudowywanie komórek, organizm jest mniej odporny na choroby, a układ nerwowy jest mniej aktywny. Tkanki ludzkie stają się odwodnione i mniej elastyczne, ulegają atrofii. Obecnie w rozwiniętych społeczeństwach ludzie przeżywają 70-90 lat, rekordziści dożywają 120 lat, przy czym statystycznie dłużej żyją kobiety. W Stanach Zjednoczonych w ciągu XX wieku przeciętna długość życia wydłużyła się z niecałych 50 lat do ok. 75 lat u mężczyzn, a ok. 80 lat u kobiet2.
Dożywanie sędziwego wieku wiąże się ze znacznym rozwojem medycyny. Jednakże wydłużanie życia u ludzi prowadzi do pojawiania się w strukturze społeczeństwa znacznego odsetka osób nie będących samodzielnymi, ze względu na np. zaburzenia układu nerwowego związane z chorobą Alzheimera, której objawami są m.in. zaburzenia pamięci, zachowania i osobowości.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Starość
Dom starości dla dziadka
Wykształcony personel do opieki nad seniorami to ważna kwestia przy wyborze takiego miejsca dla naszego dziadka, czy babci. Nie można przecież oddać życia naszych najbliższych w ręce byle kogo. Jednak na szczęście już prawie każdy dom spokojnej starości ma w obsłudze pielęgniarki i lekarza przez całą dobę, więc wszystko jest na miejscu.
Wybór miejsca musi też być dokonany za zgodą samego zainteresowanego, czyli pensjonariusza, który przecież będzie musiał w tym miejscu przebywać. Dlatego nigdy nie należy dziadka (czy babci) stawiać przed faktem dokonanym, warto go zabrać z nami gdy chcemy wybrać dom starości.
Wikipedia i starość
Granica między wiekiem średnim człowieka a starością jest płynna i zmieniała się w ciągu wieków. W czasach prehistorycznych ludzie dożywali 30 (Neandertalczyk z Krapiny) - 35 lat (szkielety z Sima de los Huesos w Atapuerca)1. W starożytności człowiek 35-40-letni był uważany za człowieka starego. Średnia długość życia, a co za tym idzie "granica" starości na świecie bardzo wydłużyła się w XVIII, XIX oraz XX wieku, wraz z poprawą warunków życia, rozwojem medycyny oraz upowszechnieniem takich wynalazków jak np. kanalizacja, które podwyższały poziom higieny, oraz wynalezieniem szczepionek, które zapobiegały chorobom (zob. też oczekiwana dalsza długość trwania życia).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Starość