Przetwarzają także informacje z jednej formy
Ludzie niesłyszący także pracują jako tłumacze. Pracują ze słyszącymi, aby tłumaczyć dla osób, które nie znają języka migowego obowiązującego w danym kraju. Przetwarzają także informacje z jednej formy języka na drugą. Na przykład dzieje się tak w sytuacji, kiedy tłumacz przekłada język migowy osoby niesłyszącej na język odbierany przy pomocy dotyku przez osoby głuchoniewidome, uwzględniając w tym opisy wizualne.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tłumaczenia_ustne
Drukowane tłumaczenia tekstów
Wciąż najpopularniejsze są pisemne tłumaczenia tekstów. Dzieje się tak dlatego, że tego rodzaju translacje trafiają do największej liczby klientów. Mogą być także wielokrotnie wykorzystywane dzięki temu, że są zachowane na piśmie. Zwykle są wielokrotnie drukowane, najpierw przez biura tłumaczeń, a następnie przez klientów. Istnieje także możliwość wykonywania takich translacji, które powstają na życzenie wydawnictw i trafiają do druku razem z różnymi książkami. Wszystko to sprawia, że prowadzenie usług polegających na pisemnym tłumaczeniu tekstów jest bardzo opłacalne i ma szansę na stały rozwój. Na pewno w przyszłości najbardziej potrzebne będą internetowe biura tłumaczeń, jednak stacjonarne ośrodki tłumaczeń również mają przed sobą obiecującą przyszłość.
Dodatkowymi czynnikami które utrudniają tłumaczenie symultaniczne
W początkowej fazie nauki pewne problemy powoduje fakt, iż tłumacz kabinowy nie słyszy tego, co mówi do mikrofonu, gdyż ma na uszach słuchawki. Oznacza to niemożność świadomej kontroli wypowiadanych komunikatów, co skutkuje powstawaniem błędów językowych i pojawianiem się wypełniaczy. W trakcie treningu tłumacz uczy się to kontrolować. Dodatkowymi czynnikami, które utrudniają tłumaczenie symultaniczne są: znaczna wada wymowy u mówcy, niespodziewane zmiany tematów wystąpień, wadliwy sprzęt i różnica w gramatyce między językiem wyjściowym a docelowym. Np. w języku niemieckim czasownik często znajduje się na końcu zdania, podczas gdy w języku polskim jest on na początku, co oznacza, że polski tłumacz albo musi zapamiętać całe zdanie i czekać na czasownik, albo domyśleć się go z kontekstu. Ponieważ praca w kabinie jest męcząca, tłumacze pracują w parach, zmieniając się zazwyczaj co pół godziny.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tłumaczenia_ustne